Af garnsöfnun og áramótaheiti...

Ég kaupi aldrei garn.  Ónei.   Skildi ekkert í því þegar garn fór að detta út úr skápum, kíkja uppúr skúffum og flækjast um íbúðina í pokum og töskum.    Svo í dugnaðarkasti eftir áramótin fór ég í Ikea og keypti nokkra plastkassa, safnaði saman garninu og flokkaði í kassa..

Jamm.  Pínu garn.  Stór kassi af plötulopa, í minni kössunum er svo léttlopi, kambgarn, einband, bómullargarn - og einn kassi af "allskonar".  

Ég ákvað að verða ströng við sjálfa mig.  Nú skal gengið á garnbirgðirnar!   Áramótaheitið er að minnka stashið (eða amk ekki leyfa því að stækka mikið...) og prjóna sem mest úr birgðunum.   Og til að hafa þetta hnitmiðað þá tilkynnti ég að á árinu myndi ég prjóna tólf pör af vettlingum - eitt á mánuði, aldrei sama uppskriftin tvisvar - og nota bara garn úr stashinu.

Janúarparið er tilbúið:  Vettlingar með áttblaðarós úr tvöföldum plötulopa.

Bara ellefu pör enn!   ..og ég reyni að leiða hjá mér allt fallega garnið í búðunum sem hvíslar "keyptu mig".